Şiir Defteri

Omuzlarda Bir Beden Var Durmadan Yanar

Yazan: rapoet
23.10.2006 / 09:41
676 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Omuzlarda Bir Beden Var Durmadan Yanar hayal mabedimde birçok ölü vardı gök yüzü yüzüme dualar yağdırdı ağırdı hayatım beden yükümdü, kalkardı cesetler çocuk büyürdü ölüm mezarlarında yürürdü çürümüş ceset azabıyla kömürdü yüzümü güldürene bin şükrettim sözünden dönene tek kelime etmedim ben kendime sığındım ve yazdım Rabbi görünce secdeye kapandım adımı andığımda adım yoktu adımı aldım ve geride kaldı her adım yüzüme toprağa doğru döndüm tattım yuttuğumda hiçbir tat alamamıştım evet büyüyorum istemesem de ismediğim kadar bu yolu gidiyorum anlamamıştım hiçbir şeyi anlatmamıştı kimse kimseyi aynı dünyada bin bir yolcu her yolcu farklı rayların yolcusu sanki biri cennetin en lüks yerinde öteki cennetin bin kat dibinde bakışlar nedense hep yüksekte biz değişmeyiz ki yer altına girsek de sen bilsen de bilmesen de bu eller yazar kelamı hissetmesen de sende git ve gelme geriye bende son günümü bekleyip yazıyorum nedense hissetmediklerini hissedince insan neden farklı aleme yolcu lisan bir ben vardı içimd birde yüzünü ilk kez gördüğüm bir insan ben ona kansam da başka yolu tutsam aşık olup ruhumu unutsam kaybolduğum bir çok yolda kayıptı ( kaldım ) yazdığım her satırsa benim ayıbım aldığım her tekbir bir ölüm adımım güldüğüm her gün, gün yüzüne dönüm şimdi yıldızlar parlamaz hilalin gönlü yarım kalmış kayan gözlerimde damlalar buhar sevdiğim her fani hep keder sunar hayatta beş kuruş lira elime geçti aşkı satın aldım baktım bitti cepler boşken herkes gitmişti gönlüm kapalı şimdi zehir zemberekti bin bir dilek birbirine kelepçe hayata sun sende elveda bir dilekçe yaş on yedi çok erken sence bence çok geç kaldım bu bedense bakma genç ama ruhumdan geçti gençliğim seçildiğim seçimde kendime tek reyim yoktu ben yazmadım kağıt kendi doldu aşağı bakma yoksa düşersin yalnız kaldığını gizle kimse bilmesin seni senden başka dinleyen var mı? hey dünya orda kimse var mı? her cenazemde yağmur yağardı mazi kendine pek kızardı kader elleri açıp dua ederdi bir yemin dilimde dirildi hangi satırın kaç canı var bir kez deysen ki kan revan gördüğüm rüya başka dünyan göz kapaklarım kapalı gelen giden yok yalan param pulum yok çok dolandıran artık benden kop, tebessüm yok olmadan işi düşünce arayan, işin düşünce direk kaybolan anladım ki herkes bu dünyada yaşayanda var yaşamayanda mutluluğu görürsün belki rüyada gördüğüm aşk öbür dünyada kalp krizlerinde şimdi durma ver şoku gözlerimde seraptı yok olan var mıydı çekip giden yarin içi kanar mıydı şeytana sorsam dönüp bakardı içimdeki mucize hayra alamet olsun yüzümde ateş yakmaz bedenimi gördüğüm en güzel gün senle olsun sen sensiz kalınca dön bana geri ellerimle diktim gelinliğini ellerinden aldı kefeni cebinde bir mektup birde elveda tren çaldı sireni şimdi gitme vakti geldi sanki yarın yeniden doğacak gibiydi hayır olmasın dolmasın gönlüme kan, şimdi sende bensiz bedende yan dönmeden karanlığa, gözlerim kapanmadan gel... boşandı yaşam çıktı gitti el ayaktan ben öldüm son günümde yüzüne bakamamaktan kalem yanar yalvarmaktan kalp kabir oldu, toprak altında kaybolanlardan
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mimu
  • kartanesimKar
  • Ebuelfiya
  • Efeefe
  • Öz-gü
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir