Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Ölüm Körfezi

Yazardan en yeniler

Ölüm Körfezi bu yol durmadan yürüyor ve ben sanki duruyorum Hayat zorunlu bir sınavdı kaybettim bak ödüyorum Her gün aynı saatte seninle ölüyorum, kiminle dönüyorum? Yeraltı çok derin, ben gökyüzüne bakıyorum sen silmek istesende o yazar o şair tıpkı ben gibi ve soyunsun istanbul girsin her koyuna faişe misali sende fetişist bir tavırla tap ona, yerleştir aleti sen busun işte nefsin hakim sana! yargıla kendini tıpkı uzaktan rüzgar gibi esti geçti ellerimde büyüdü sanki tıpkı bir bebek gibi ve senli benli o şiirler o resimler yok artık bir tebessüme bütün gurur peşinen satılık hep uzak o mesafe nefes keser o bir bıçak o kırılası ellerim beni tekrar yıpratacak yazılan her kelamın zehri damarlarda dolaşacak sözüm süküt olsada çığlığı elbet basacak ki hangisi, hanginiz, bu dilimde kime sesleniş ruhla kestim bağlantıyı bu kaçıncı terkediş her yolun bir bitişi vardır diye gitmişiz adın kaldı adımı aldın gittin yüzün silinmiş bi bak lan bu yüze? bu odada kaç seneyle sikişmiş boyun bükülen hep kabullenen kader denilmiş karar senin yapmak sana hakim olan kudret bilki ölen bile tek atışla bir bakışla dirilmiş namus budala beyini kurcala, senin namus beldemi kız kardeşine bakanı yakarsın, senin gözler başka göttemi bu mahrem manzara mahşer gecesimi? söyle ya deli hangimiz aklı sokakta bulduki içimde bir sen var gırtlaklıyorum ölmüyor gidene gel lan buraya diyorum, tek kelime söylemiyor senden senden öte hiçkimse nefret etmiyor bir soluk gibi acıyı çekiyor acıyla boğuluyor ben bekler bak sen söyle o gölgem kime gider hey bak birader varmı ahiretten hiç haber cebimde beş kuruş yok derim millet neden sepetler senin için ömrüm feda diyen bir gün verse bin gün ah eder Bak bu Tanrı onu tanı seni hiç yalnız bırakmadı bak bu dua susuz zamanda hep dilini ısladı çevir çevir yaprakları yaprakların parçalandı oku onu bak ona dünyayı tanı.

Ölüm Körfezi

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler