ÖLÜMCÜL RUH
Kimsenin kimsenin yüzüne bakmadığı bir dünya
Gördüğüm ölüm yüzü soğuk ve yüzüme yansıyan muamma
Git bul kendini elini çabuk tut durma
lakin kin boşalsın içimden daha fazla yorma
üstünden geçtiğin vakit belki ayak altı
geriye dönüp baktığında herşey altüst
bu gün bitmez oldu yarın nerede kaldı
ben sanki on yedi yılın sarhoş yolcusu kendince dürüst
yağsın gözlerim avuçlarıma, aksın kanlar tabutlardan toprağa
kan kan olmaz ateş olup yanmadıkça,
ben ben olmaz sen bana bakmadıkça
susuz geçen saatlerin dili olsada konuşsa
Donduğum bu ayazlar yaz gelsede tutuşsa
Gurur yüzünü saklamayıp aşikar konuşsa
gittikçe yükselirim ben benleri aşağıladıkça
Hatıralar canlanıp fooğraflar birbirine karışsa
Avuçalrımda külleri üflediğim yalan yanar dillerde durmadan
Bense gördükçe içine hançer saplanan
Yeminin arefesi gözlerimde nemli şimdi,
ha sen sensin ha ben ne fark ederdi ne fark ederki
Geçen zaman derin yara, beden üç kuruş parayla kadavra
Şimdi kurul sultanım beleş bomboş tahtına,
yönettiğin bu yönetim iç isyanlarda
bu son kararı sun sadrazam, nizamı kaybolan bir dua bu rüya
yanarsın bir gün aklına katranlar boşalırcasına,
baka kalırsın sende cehennem duraklarında
yanaklarında el izleriyle ağlayan,
kulaklarında yar sesiyle çınlanan bir ezgi
ben seni ölünce seveceğimi nerden bilebilirimki,
ki baki kaldı hasret hiç eksilmedi
sildiğim herşey kaderin aynasında dans etti,
elimi tuttu ölüm yerden yere vurdu sanki
aç bu gözlerim aç ellerini ellerim, Rabba yalvarıp dilemeni özledim
İsyanın içinde yansın sen ağlasın,
gün geçerken hüzün dönüp yüzünü bakmasın
Ben çok değiştim sen hep aynı kaldın,
tek başıma kaldığımda yalnız olamdığımı anladım
Beni ağlatan insanlardı, onların olmadığı bir dünya olsa olmazmıydı
Sen bir başkasın gözlerimde gök yüzünde,
bir parça bulut ve bir güneş tebessümünde
Dünüm bu güne gelsede şu anı görse,
söz ölümse dilime dilim çözülsün şiirle
Bu ne yazdığını bilmeyen kayıp bir yazar,
oynadığım oyunda hep kader oyun bozar
şeytan son kozunu hiciv misal bilekte saklar...
kitabım elimde, param pulum yok paçavra dilenci,
deniz dalgası kaptı g.türdü sinemi
Aşka karşı çıkarken kırıldı miğferi,
biri gelse diğeri gider, bir şey değiştimi
Yazdığım bu şiirse maddiyata inat manevi,
tek kazancım kaybettiğimin ardından öğrenmekmi
bu kadar öğrendiğim yeter öğrettiğin senki tekbir dile elveda
yeterki bur dua olsun dudakların dudaklarımda
bir melek öyle bakarki ağzı kulaklarında
biride öyle yanarki kendine kızar adeta
Bunca melek diz çöktü huzurumda
Benim yüzüm hala senin nazarında
Tuttuğum dilek cehennem azabıysa
Bıraktım ettiğim dua isyan olsun beddualara