İki yüzlü bir müderris beyim ve
bir varmış bin yokmuş hain ehalim
dilim sessizliğinin sesini kessin yeter
ki kimim ben diyenler bir gün çoğalacak beter
ve kafanı yaslandığın her omuz sana keder olarak geri döner
Hergün ölen benim kadar gülermi
mumlarımı üflesem güneşim sönerdi
işe yaradığım zaman arkadaşım
işin düşmeyince uzaklaşın
ilk defa bu gün yakın sandığım şeytanımla tokalaştım
seni tanıdım adımlarından adıma iz bıraktın bayan, bayım
Kalbimdeki gökyüzünden bir bir hep kaydın
Dilim damağım kurudu dostum ateşi içine yuttu
Müderrisin ukalalığı bu derstete tuttu
Kim hatırladı kimi ve söyle kim unuttu bizi
Rahman duydu kaçkez sesimi
Yinede değilim şikayetçi siz bakisiniz ben mülteci
Görmedin bile kör narsist bu içimdeki dev cüsseyi
Her yolun bir sonuda var ve cinnetlik halim yaman dört duvar
Her aptalın aptal olduğundan şüphesi var
ve hatalarını başkalarında arayan başkalaşmış insanlar
toplumsal tabakalar hiyerarşik budalalar
Dost bu sustu içten içe kanla yıkandı gömlek
Bendim suçlu bilerek o cehenneme gitmekti hata
Kaç kuruştu gönlün onuda gömsek ve bir an önce ölsek
bu defa gerçekten bittim bende
sabrın taşı kum ellerimde
bilhassa iblisten türemiş kisvenizde
Yüzüme gülersin şeytanımla seviş daim öp ateş
güneşten sıcaktır gideceğin yerin... Düzenleme:04.05.2007 / 19:38
melegim22
05.05.2007 / 01:34
kısa bir süre ara verdim ve geri döndüm şiirlerini okudum :)) şiirlerin harika yine bu sefer bambaşka geldi bana her satırında başka duygular hissettim şiirinde başka bir hava estirmişsin:))) GÜZELDİ {s:027} Düzenleme:05.05.2007 / 01:36
melegim22
05.05.2007 / 01:34
Düzenleme:05.05.2007 / 01:36