Her olup biteni sana mı bağlıyorum?
Şeyhine tabi bir mürit gibi
Her işte bir hayır var belli ki
Hala hayır demekte dilin
Yoksa bu cisim yüzünden mi?
Cisme mi takılıp kaldı aklın
Ben bu cisim yüzünden mi?
Fikirlerin en derin sancısındayım
Tıpkı bir bedenle ruh gibi
Birbirine o kadar benziyor ki
Hâlbuki alakası yok
Benim senle alakam yok
İttikçe beni çekiyorsa bu su
Battıkça derinleşiyor bu su
İşte bu su diyorum
Üzerinde gittiğim
Dibini boylamakla bittiğim
İster üryan gel
İster bana sevdalı
Ah şu cisimden soyutlanmalı
Kalkmalıyım yerli yerimden
Düşünmeliyim artık derinden
Neden düşünemiyorum
Hiçbir şey kalmadı heybede
Haydan gelip huya gidiyorum
Artık anladım, cevabı biliyorum
Derdi olanın, derdinden gari
Başka neyi olabilir ki
Kalbi kanayan
Kalp sancısından
Başka neyi düşünebilir ki...
Hızımı kesseler bir bıçak gibi
Gittiğim yol değil ki
Ve diyorsun yoluma çıkma
Yol benim, hiç kusura bakma
Benden geçmeyeceksen
Hayattan vazgeçeceksin
Ayrılığın dilinden konuşmak işte
Aynı beste aynı güfte
Seni tek kelimeyle anlatmak varken
Sayılara kanıyorum tamamen
Hâlbuki alıp başını gitse cümleler
Nereye kadar gider
Sonsuzluğun sonu olmalı
Demeliyim bu şiir burada biter.
Düzenleme:30.06.2008 / 22:16
Fıratın-Hüznü
01.07.2008 / 08:25
Ona O demeye korkmak gibi...
1 den korkup 1 lere çoğaltmak gibi.
Döngü, dönüş varış ve kaçış gibi.
Hasreti kavuşmaya yeğ tutar gibi.
{s:026}
Fıratın-Hüznü
01.07.2008 / 08:25