Şiir Defteri

Karıncalanmış Şekerler ve Mutfaktaki Prova Saatleri

Yazan: rapoet
30.03.2007 / 21:03
917 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
karanlık bir afitap doğuyor sanki arkamdan acep feza bedir neden düşmez yakandan elbet buharlaşacak kan damarlarımdan kainata inat her kelam, selametle vesselam damla damla damlıyor damlardan yağmur ben diyeyim su sen de camdan buz yıllardan beri kazılıyor içimde bir kuyu ne olur gel ben yokum sen doldur bu boşluğu buğulanırsa yüzüm bilki aynadır gözün dilimden ok gibi fırlar gider her sözüm ben hep ölümlüyüm, bu yüzden ölümsüzüm ölümle yaşıyorum, gönülsüz gönüllüyüm doğdum doğalı bir uğraş, koşuşturma aceleyle yaşarken eceli tutuşturma geceyi gündüze katıp öğleyi karıştırma gelde açlığı, yoklukla atıştırma Vay bee! dersinde bakarsın dengesiz döner devran elimde bir kuran, dilimde hep duam kime giden bu maddiyatla altın topuk bir deve bizede gelen yok mu, bu yolda kervan topyekün yıkım var bizim harabe sokakta sana tavsiyem bu diyarda şu hayatı tapula gelde gülme geçme, geçte gitte kovala gitme gelme ağlama, çözdüm ipi, bağlama dokunur Rahman eliyle ateş çıkar sudan Haklı olan hakkını alır hiçte düşmez yakamdan ölümle dostum ben hiç anlamaz şakadan aşk dediğinmidir o dediğin öper dudaktan elinde bir birayla sarhoş döner avare bende kulum ya, ölüme öyle öyle divane sorma ya!, yad oldu günlerim, tanıdık kimse yok Dünyanın kirası ne, dört yanım bir virane evden çekip gittiğinde ayaklandı el ayak gözlerimin önünde soyuldu o zengin sokak ölüm yolunda yolculuk bu tıklım tıklım her durak nadasa bırakılan aşkların toprakları hep kurak aklımda buharlaştı nemlenen o hücreler oda oda aklım, haklısın bir sen sığmadın Saklandım senlere, sende kaldı benler Azraile söyleme görüp hemen sobeler caddeler, o pencereme aks eden o eski yüz mahalle, köpeklerin sessiz çığlık provaları Uykusuz uykularım, yolum dümdüz sokak sokak kadını, şevkatten öksüz bir bardak çayım var al bunuda elden al! gitme kal desemde, ne olur defol git, bakma ardına beni benden çal beni hırsızlıkla suçla konuş kadın sonsuzluğa yeterki susma göz kapaklarım kapan, mesai buraya kadar yastığıma yattığımda başlar karıncalanmalar ve yıllanmış şarap gibi penceremde yağmur yıllardan beri güncemdesin, günler hep mahmur
Düzenleme:30.03.2007 / 21:09
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mimu
  • kartanesimKar
  • Ebuelfiya
  • Efeefe
  • Öz-gü
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir