Hayat; Bir ağacın gölgesinde gölgelenmek kadar kısa
Ölüm; Ölene dek ölümsüzlük vermekten yana
Altının kıymetini kimse bilmiyor, bilmiyor kimse kıymetimi
Bana bir sarraf lazım söylesin üç kuruşluk değerimi
Hayat pamuk ipliğine bağlı olsaydı keşke
Her bir gününde ölmeyecekmişim gibi
Halbuki hayat bağını koparmış benden
Her kıyamda, kıyamet kopmuş gibi
Bedenim sızısıyla derdini izah ediyor
Kalbim derdini içine atmaktan yana
İçimin içinde bir içimlik hayat var
Tatması kolay ama, bitmesi yakın
Herşey bana keder oldu artık
Mutluluk, sevmek, ağlamak, gülmek...
Öyle birşey gerek ki ucunda;
Ne bir tebessüm olsun ne bir acı
Hem mutluluk olsun hem de göz yaşı
Biliyorum bilmediğimi fakat bilemiyorum
Bilsemde bilmediğimin değerini
Sadece felsefesi kalıyor bana
Bu dahada değersiz kılıyor, bildiklerimi
Adem'im ademden geldim ben
Ki yaratıcılığımı iddia edesin
Yaratmadan önce var olsan
Nasıl tekrar var olabilirsin
Demek ki Var vardan önce var
Bunu bilmek aklın yanına kar
Yalnız var olanda kalmak
Bütün akıllara külliyen zarar
Kendimden başka hiçbirşeye
Şirk koşmadım, rakibim kendime
Kimseye kalbimde yer vermedim
Kalbimin sahibi vardır belkide
Hem emanetim kendi kendime
Düşünceme dahi ihanet edemem
Hem kendi malımmış gibi
Kullanmayı hiç düşünemem
Demeliydim, demeliydim gerçekleri
Yaşadıktan sonra itiraf gibi
Vermemeliydim kendime
Reddi miras dilekçesi...
Bir dileğim var kendi kendime
Bütün ölümler hep onu bulsun
Kendisi O'nun olmadığı her kapıdan
Tekme tokat kovulsun.
Düzenleme:28.07.2009 / 23:55
deni03_03
29.07.2009 / 17:31
yine çok güzel yazmışsınız sözleriniz çok anlamlı sakın yanlış anlamayın bilinen bir çok şairden daha kaliteli ve anlamlı şiir yazıyorsunuz..Sizin kıymetiniz emin olun bilinir.....Saygılarımla...
deni03_03
29.07.2009 / 17:31
rapoet
07.08.2009 / 23:46