Ölüm denen muhteva bilki beşik kertmesi
Hiç hoşuna gitmez tabi Azrail'in dürtmesi
Nefse zulmedipte kıçını başını örtmesi
Onun için galibiyet, yüzüne tükürülmesi
Karanlığı emzirdiiği ak sütten mi memesi
İnancının iblisle her gün tokadı yemesi
Dönüp bana umarsızca sen kimsin be demesi
Rüzgar eser yüzüne çarpar her kelimesi
Sözde sende ölüme benim kadar aşıksın
İşin ucunda ölüm olsa topuklama kaçarsın
Sen yanmayı bilmeyip etrafada saçarsın
Hep kendinden naçarsın,kendinden kaçarsın
Üryan figüranları ibret misali duvara asın
Kimseye değil Hüda'ya geçsin en küçük nazım
Doğan her kadın sanki benim bir kızım
Hep ateşe attılar, ben yandım, nüksetti sızım
Hesap vakti karanlığı emziren süt anne
Göz görmedi ne bir kitap ne bir rahle
Elde geleceği gördüğü kupkuru bir kahve
Kahpe olması bile bukadar sahte
Dur diyemeyipte lanet okusam kendime
Dua eder dururum her vakitte anneme
Yine beni o kurtaracak mahkemede
Allah lafzı dilden düştü gül bahçesine
Beni ben yapan nefsim
İblisi iblis yapan
Aynaya tükürsem
Hiç toparlanamam
Aman aman
Gözlerim bir günaha merbaha desede
Ellerim bu senete imza atmayacak
Zira her türlü zina
Bir çeşit cinayet
Buda benden sana bin çeşit rivayet
Kıçını yırtar kafir
Nerde ilahi adalet
Olsada ödense ateşine kefaret
Ona kalan sonsuzlukta son bulmak istemek
Düzenleme:02.03.2008 / 01:51
kayra_zamres
02.03.2008 / 11:34
ne varki aslında çok basit herşey! alt tarafı bir günah işte dedim değil!{s:030}
kayra_zamres
02.03.2008 / 11:34