gözlerimde uçuşuyordu gökyüzüne asılı martılar kıyılarımda
ve çivilenmiş bakışlarıma asılı fotoğrafların
yosun tutmuş göz kapaklarımda
kendimi asıyordum ellerinle rüyalarımda
geçmişe gömülüyordu bir avuç toprakçasına hatıralar
gülüşünle gülerdi tebessüm garibesi bu yüz
bir iki kelimeyi dilinden dinleyebilmek için
hiç cümleler bu kadar değerlenmemişti
senin dilinden bana seni seviyorum diyebilmek
ellerim inan bu kadar titrek değildi
mirastı gözlerindeki renk
ve taa onyedinci yüzyıllardan kalma
saçlarındaki yağmur kokusu ve ahenk
bir merhaba diyebilmek
yüzüne gülmek
yanından geçebilmek
seni bir melek gibi sevebilmek
içime dolan ateşi tek nefesle yüzüne üflemek
korkuyorum bebek ağlıyacaksın diye
korkuyorum ihtiyar kalbim yığılır yerlere
ve benim cennetim dizinin dibinde
kalbim yerle bir değil taa derinde
takvimler yapraklarını mevsimsiz dökerken
zamanın mechul cinayetleri
ben bir tablet haplarla ayakta durabilirken
sanki aşıktım ezelden beri
o tıklım tıklım sıralarda ellerine dokunabilmek
sonra afedersin tavırlarıyla
seni görmek sen için süslenmek
dilimde adını bile bilmediğim aşk şarkılarıyla
kollarını salmış akarsular kollarına
ve hiç durmayacak gibi akıyorsun kalbime
kalbimin kaçta kaçı kara hiç sorma
kurtar beni! boğuluyorum galiba
dudaklarımda sanki bir sigara müptela
feza camdan bir kül tablası
sokakta yankılanıyor hoş bir seda
sanki senin sesin dağılıyor kubbelerden hertarafa
fani ve ebedi bir ölüm sebebi
dünyevi düşünceler tamamen değişti
acemi şairlik bu ne desem bilmem
boşaymış karaladığım her duvar silindi
akıyorsun dudaklarımdan kan gibi
ve aşk kaybı başka birşeymiş besbelli hali.....
Bomboş bir odada çocuk sesleri
Seslerim, nefeslerim birnevi
gözlerimi açtım baktım heryer gül bahçesi
fiziği silinmiş sanki beynimden gün arefesi
sanki tekrarlanan bir ölüm kelimesi
bir şairin hayata yazdığı bir iki kelimelik ömür denemesi
zamanla dengesi bozuldu tarihin
akışı akışına bıraktı herşeyi
tarifi yoktu tadına doyulmayan şiirlerin
ve kaybederken kadere lanet okundu
bir dua yankılandı semalarda
bir şimşek gibi çaktı gözlerim yatağıma
ve kapaklarında bu gün kapalıyız asılı bir kağıt
üçyüzaltmışbeş gün kaldı rakamlarda
dudaklarda nedeni bile bilinmeyen ağıttı sessizlik
hemde süküt içinde bağıra bağıra
o bomboş sokakta halen yankıda
sanki hep yanımdasın, hemen arkamda
nefes nefese kalmış dudakların
ve gömleğinden damlıyor çiğ taneleri
göğüslerinde uyanıyor gün
sanki çırılçıplak sevişmisin yalnızlığımla
bana melekmişim gibi davranma!
cehennemde olamaz elbet, çok saçma
ve saçmalama de artık birşeyler söyle
kapatma gözlerini, hapsolmasın ruhum karanlığa
uyandığımda uyanmamıştım aslında
yaşamak yoktu aslımda
ölmek var bugün
kan durmuyor damarda
Düzenleme:12.03.2007 / 19:09
yaren
12.03.2007 / 19:38
şiiriniz çok güzel,çok beğendim bu şiiri{s:030}
#1
ayşe
13.03.2007 / 10:47
güzel şiirlere imza atıyorsunuz yüreyinize kaleminize sağlık ayşe
yaren
12.03.2007 / 19:38
ayşe
13.03.2007 / 10:47
tugce
13.03.2007 / 17:38