Gönlüme Dey
ben benlerin şeytanıyım
korkması gereken yine ben
ben terkedilen bir şehirdim
gökyüzümdü yüzüme devrilen
heba olmuş parça parça toprak binaen
ölmem gereken zamanda yaşamdı delirten
neden soluksuz yazılır cümle, aleyhime bin delil
ateş sızar gölgemden, kalbim karşılıksız gelir
deler geçer hasretinde bütün parçalarımı götürür
ben bensiz kaldım sensizliğime kim gelir! söyle
bu mektup tutuk ellerimde sana yazdığım isyan
kendime hesap veremem mahkememde
suçum büyük, sessiz lisan
insan olduğumu hatırlatan acı bedenimde kefen
bunca yaşam dileğinde duam
neden ruhum ölmek isteyen
ikilemle iki büklüm oldum ayna karşısında
yüzüm eskidikçe değerlendi kan taşında
çatlayan duvarlarımda isminin baş harfini ara
yeni baştan başla benle son günümde hayata
ben doydum aşkından kaldır sofraları
yara bere içinde ruhumun
dört kitapta devaları
sil seni yazdığım günlüğümden ben yokum zaten
kalem yaprak ellerimde, sonbaharda melikem
korkak cesaretim kaçak ellerimden deftere
bu gün dünle aynı zaten yarınımsa ezberimde
dün şiirde seni anlattım, öncesini sorma
yine öldürdüm kendimi, sokak ortasında
gönlümü sil, gölgem ateşli
üstüme gel, ruhumu söndür
bedenim kadavra, aklım mülteci
kalbimi tek şokla hayata döndür
vakit az kaldı biraz bekle zati biter şimdi
zaman daraldı, sevabım ekmek kırıntısı
günah yeterli kafi, sil süpür bütün hataları
ben fuzuli, ben ölüm, ruhumun yok olmuş derde devaları
savrulur külüm ayazlardan!
ölüme aç ölüme susuz
hayat asla içmek istemediğim bir çorba
espirisi zati tatsız tuzsuz
Meleğim al götür beni
olmadı hiçbirşey sorunsuz
al götür beni
ben günah, ben doyumsuz
kır kapıları bağır çağır kaldır at cesetlerimi sokağa
ben katiliydim kendimin, çıkamadımki şafağa
sen bana borçlu ben bana borçlu, borcum nedir bilemeden
kaldır at beni cehennemine, ben beni öldürmeden
cenazeler kefensiz, ölüm dilsiz
bu kadar pesimist, bu kadar sessiz
nedir bu özlem, herşey yetersiz
sen gereksin bana sensizlik gereksiz, nefessiz
beni benden çaldın, arayıp bulamadım
kalbimin labirentlerine kapattın, ben kayıptım, arandım
in ve cinle odamda oyalandım
sen sildikçe herşeyi ben boş yere karaladım
kefensiz kalmasın ceset
sar al götür mabedime
koy görüntülere sansür, tanık olmasın melekler hasretime
Rüyalarım dualarım herşey işte böyle
okudukça içimde değeri sönüyor şiirlerimin o yüzden bir daha okumak istemiyor gözlerim........
Ruhunu üç gün odaya kapat ve sevgiye aç bırak elbet delirir ozaman gider ahirete bir kaçak zamanla o zaman.............
geceyle beraber uykuya dalar gözlerim
ben sevgimi hasretimi şeytanımı koynumda besledim
ben kayboldum gelip beni bul dedim
sen bin parça şiirdin, tek kelimesini vermedin
yorgun yolum, kırık kanatlarım, solgun beniz
benim boğulduğum denizlerim dengesiz
nefessiz ciğerlerim ebedi nefessiz
kefensiz cesedimin suretiyse belirsiz
kimle güler kimle ağlar kimle yanar ruhum
kimin bu can, ben kimim, sen kimsin gururum
yağmur sularında bir parça çamurdum, unutmuşum
ayaklarına bulaştım ben...
gecemi uyandır sen gündüzümü daldır uykuya
saldır bir düşman gibi bütün şeytanlara
daldır hançerini kalbimin şakaklarına
yapış dudaklarımada bir daha kopma
coğrafyam kutuplarda, döndür beni ekvatora
cüssemi gömdüm sözümü yazdım
alın yazımın başına tarihi attım
tam 17 sene hayat zindanında yattım
müebbet hapistim öldüm uyandım
zamanlar sessiz şimdi en çıkılmaz sokakta
beklenen çok zaman alıyor beklenmeyen o anda
kendimle kavga ettim boğuştum karanlıkta
aydınlıkta sergüzeştim çok değiştim bak bana
damarlarımda zulm bölüm bölüm
kar yağışlı günlerimde yokki günyüzüm
martıları katledilmiş istanbuldur tek sözüm
tek kadavra dünyada dev gökkubbe arasında bir cüzüm
bu gün yüzsümdüm daldım cehennemden içeri
bu gün ölümsüzdüm, yarın kefene mülteci
bu gün ben sendim, kendimle seviştim öylece
yüreğimden kan damlayana kadar kendimi dövdüm.
aynalar karşısında gidip gidip gelir görüntüm
zemheri ebedi ikdam, idam
bir su damlası arayan tek adımlık bir çölde
bir tek bendim ağlayan. yalınlayak ateşlere basan
bir bendim birde sendin bu sözleri yazan
