Dün rolünde bir bu gündü adı ölümdü yaşamımın
Yüzümü asıp geçtin gittin, kopan zamanın parçasıydın
Sen ki zordun ben kolaydım ortasını bulamadım
Evet kadın ben cümleyim sen noktasın.
Sanki bensiz anlamsızsın
Aralıksız at kendini gök yüzünden aşağı
Katil oldum bende bilki öldürdüm o aşığı
Yanlışımı aynalarda gördüm kayboldum ortadan
Korkmadan yaşamdan hep birşey olacak diye telaştan
Uzaktan küçücük bir manzarayken sen
Küçülüverdim yakından
Gözlerimi açtım kimdim neydim neden buraya geldim
Kendi adımı bilmeden kimin adını öğrendim
Sen kağıtken ben kalemdim sen tabutken ben ceset
Yokluğuna hoş gelen bir bedendim
Ruhi aslen sendim
Vehimdin içimi kemirdin
Sana kurulan her kapana ben takıldım efendim
Efendim evet bendim farketmedin mi?
Geçen zamana rağmen değişmeyen
Olduğu yerde titreyen bir memlekettim
Herşeyin sen içine ettin
Tükürsemde vız gelir.
Düzenleme:03.09.2007 / 18:57
Kaf-Kef
03.09.2007 / 23:54
off yine çok derinsin......kayboldum sende
{s:029}
#1
rapoet
04.09.2007 / 00:11
lanet olası yalancı {s:004}{s:020}
#2
bilgisayarım
04.09.2007 / 00:13
Sevgili Rapoet gene derinlere dalmışsın ama çok anlamlı bir şiir olmuş iyi geceler herşey gönlünce olsun{s:015}{s:027}{s:030}
#3
Kaf-Kef
04.09.2007 / 00:20
valahiki çok derinsin..evren gibi :D içinde binlerce hayat barındıran...
#4
usagi
04.09.2007 / 09:35
Ya evet ben söyleyecektim bunu,arkadaş söylemiş,evren gibisin...{s:020}
Güzel yine güzel...
{s:026}
Kaf-Kef
03.09.2007 / 23:54
rapoet
04.09.2007 / 00:11
bilgisayarım
04.09.2007 / 00:13
Kaf-Kef
04.09.2007 / 00:20
usagi
04.09.2007 / 09:35