Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Elveda

Yazardan en yeniler

yüzümden damlıyor ölüm eriyen bir buz gibi mütemadi içimdeki diriyi gömdüm nasıl olsa arızi Cesetler reyonunda kendime koku seçerken Ölüp ölüp dirildi hayalimin hayali Nefes solurken bile o hazin korku Ölmek ve yaşamak arasında gidip gelen voltalar ve günah masasında o asilzade sorgu ve sürekli bıçaklayan şeytanlar Bir ölüm sessizliğidir sürer gider Her yeni bir cümlemde öteki biter Biraz manik depresif biraz şizofrenken Ölümsüz fotoğraflardı ölülerimi dirilten Sen gelirsin gönül evime kırar kapıyı girersin çatlar cam çerçeve ve okadar mutluyumki ağzım kulaklarımı aşkın Yine o hortlatan bakışların yine içimde patlayan alkışlarım Bir bakmışım yok olmuşun bir varmış bin yokmuşum İçerdeki cinayeti gizlemek için tüller çekildi El kol bağladı zebani ve ben bedenden firari Devran bu borcum borç derken ödemesi cebren Sattım kendimi hem ruhen hem bedenen Şiirimin kuralı bendim ve bütün kurallara muarız Dedimki kendi kendime bana nasıl karışırsınız ve bir an gök yer ile yeksan şehir zail Bedenen yok olmak hiç mühim değil Yokken var oldum varkende yoktum İşim olmayan her işe çoktan burnumu sokmuşum Benim işim değil yaşamak, öğrenmektense bıktım ağlamaktan gülmektense Ruh içinde ruhtun ve ben fiilen fazla Bir sen vardın kağıtta herşeyi yazmaktansa Beni uçurumdan aşağı bırak yakalamaktansa Sana aşık olmak bakışmaksa ne ala Kör gözler için bu kadarı mubalağa Doğan güneşmi dermiş karanlığa veda O zaman son dua ve elveda İçimde bir ülke kurdum bir şehrinde yaşardım ve katiliydim her gün bir kaç ceset yığardım Sonunda kala kala kaldı yalnızlığım Üşüdüm ısınamadım ve anca kendimi yaktım
Düzenleme:30.04.2007 / 14:01

Elveda

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler