Damarlarımdan kanlarım boşalsın hiç durmadan
Yaşlar bırak aksın gitsin batık güneşimde kurumadan
Hayatın pis nefesini soludum, rüzgar değil bir duman.
İnsanlar hep çıkar çabasında,zehir veren bir yılan.
Tut ki parmaklarımı gitmesin elim tetiklere
Bu ebedi hasret işlenmiş iliklerimden kemiklere
Şimdi haklı değilim anladım, özür borçluyum meleklere
Hasret bir ok gibi can yakar, saplandı kalem ellerime
Hayat tozu dumana kattı ağzımı kapattım
Belki bir güneş olsam kendimi bile ısıtamazdım
Yaşlarımı bir mektup arasında Hurilerime yolladım
Ben seni sevdim lakin hepte uzak kaldım, kandırıldım.
Tabut mu ayrı gayrı koyacak seni benden ah yarim
Ben hayallerimde kaç kere boğuldum, metrelerce derinlerdeydim.
Belki gülüşler bir hayaldi, sözlerinle yerin dibine girdim.
Belki de bir bataktı yaşadığım şehirler, şimdi sessiz sakin hayeletim.
Hayal ettim de, vazgeçtim hayat beni uçurumuna sürüklerken
Küfür ettim de kadere, tövbe ettim, dönmem diyorsun içinden, istemeden
Umut ettim de, unuttum kendimi, kabuslar bir kara kefenken
Ellerimi gördüm rüyalarımda, hayata beyaz bayrakları dikerken
Yaşam bir duadan ibaret beddualara göğüs geren
Bakışların bir fırtına misali, sanki yeri göğü inleten
Yok ki yandığım ateşlerde üzerime su serpen bir sen
Kimisi rüzgar oldu esti geçti üstümden
Şimdilerde körüklenen ateşlerde yandı bu beden...
Kokun odama sinmiş resimlerim bile adını sayıklar
Şimdi içtiğim tüm şarap bardakları ellerimde kırıldılar
Deli dalgalar yağmur olup da damlarken gönüllere
Burada hayat bitik sevgilim, burada kurumuş göller var.
Şahidim olsun şiirler ki imzamda tasdiki
Hayatın ne zaman, neden güleceğini kim nasıl bilebilir ki
Şimdi elleri titrer meleklerin bil ki çok sinirli
Kinden değil, dört duvar nedeni, taş yuvarlanır, ezik sözleri
Bir bahçede beyaz güllerin sözlerini duydum
Her mutlulukta neden ki gözyaşını kağıda sundum
Aşk bir yağmurmuş bense tam ortasında durmuşum
Yağmur ateş oldu yaktı sanki, yaşları ateşlerde kurutmuşum.
Dili tutulmuş kelimelerim korkulu bir rüyadan uyandı
Sensiz geçen günlerin şeytanlarına, bence benden çok dayandı
Ellerim hayatımdaki kalp atışlarımı kalemlerle saydı
Seninse belki istemeden gözlerin bu drama sahnesinde,
Kurduğum her düşe sensiz bir kabus payı bıraktı...
Hayat hiç ummadık bir anda gizemli bir buluş
Fakat herkes bulmuş ondan değeri üç kuruş
İki günlük hayatta, mutlu kelebekler mi uçuşmuş
Ayaklarım artık bedbin, gemilerim karaya vurmuş.
İpini tuttum uçurtmalarının sal gönülere, yeterki düşmesin,
Semalarda dans eden ruhum artık huzurumu ertelemesin.
Bana dokunan şiirlerim senden bahsederken kendisini benimseyememiş
İpimi tutan meleklerin ellerini kanamış kopmuş gitmiş...
ziyaRET
26.06.2006 / 15:39
dotsum senin yazılarının eçok neyini seviorum biliyormusun bu olayları sanki karikatürize ediyorsundeyimleştiriyorsunya nediyim okurken zevk alıyorum selametle şiirle kalmak duasıyla{s:030}{s:030}{s:030}
#1
murad
26.06.2006 / 16:58
harika bir şiir.
okuyunca kendimden utandım.
şiir ancak böyle olur...
teşekkürler kardeş...
ben aranıza yeni girdim.
şiirlerim sizleri inşallah şiirden soğutmaz
sağlıcakla kalınız.{s:029}{s:029}{s:029}
#2
kurcenli
26.06.2006 / 20:35
cok güzel dostum yüregine saglik siirle kal.{s:029}{s:036}{s:036}{s:036}
ziyaRET
26.06.2006 / 15:39
murad
26.06.2006 / 16:58
kurcenli
26.06.2006 / 20:35