Şimdi bir iki dakka ölüm molası ver
Yaklır sigara ve çekilir kederler
Bir hayat başlar ve ötekide biter
Yeni biri girer kalbe diğerini kapı dışı eder
Sıkıysa gel bedenimi gölgeme ser
Gökyüzü mahşer bu hayır nede şer
Günde on iki saat paso kafayı çeker
Eve gider ve yediği dayakla karısını tekmeler
Çekilir hayat mı bu!
Bayatı tıkın tazeyi sakla tazede bayatlasın
Sidik yarışınıda pek bir boy atmışsın
Kalbin kararmış kime boyatmışsın
Ay serilecek dizlerime
Güneş devrilecek üzerime
Kim bakacak yüzüne, beden eskidiğinde
Ukalalığı tamda üstünde
Fezada sanarken kendini yerin dibinde
Böylesine ben ölüme köle
Ver ruhumu ateşe
Telaşa verme evi Azrail geldiğinde
Benim düşüncemde hayırdır ecel
Helal mı dersin fahişeye direk haramı seçer
Geç geldi vakit erken doldu bak
Güneş üşüttü ateşini serildi yatak
Bak hortladı yatağından yine deli hortlak
Sana düşen şimdi apor topar toparlanmak
Ben bir ben on yedi yaşın yaşlısı
Sen bir sen iki yüzün tek başlısı
Ben giderken beni alkışlamalı
Ben dünyevi ve ebedi cennet kapıcısı Düzenleme:13.08.2007 / 16:03
bilgisayarım
14.08.2007 / 00:22
sevgili rapoet şiirin güzel ama dediğim gibi ölüm ve psikolojik yazıyorsun kır şu zincirleri birazda neşeli konularda yaz çünkü çok güzel anlatımın var sevgiler{s:015}{s:027}{s:032}
bilgisayarım
14.08.2007 / 00:22