Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Cenaze Evi

Yazardan en yeniler

şimdi ellerimi yeni bir şiiremi emanet edersin benim bile sana ipotek ettiğim bu ceset ben içinden defolunca bir ben olacak mı? yada ona baktığında beni hatırlayacak mısın? Nerden geldiğini bilmediğim bir ateşe karşı titriyorum Kalbimin bütün kapısı bacası açık vermişim ceyrana Hayalime girmeni bekliyorum, tüylerim emanet rüzgara ve merak ediyorum her rüyanın sonu neden çıkar kabusa Sanki bütün cinayetleri ben işlemiş gibi Ölümü baştan başa kabullenmişim ve her zanlı sureti bana beni hatırlattı Tıpkı kendimin katili misali, tanıdım kendimi Bundan ötesi sana uyacak ölçü arıyordum satırlarda Hangi kelamı mayalasam tutmuyordu İnler cinler top oynuyordu sokaklarda Kimse cama çıkıpta bağıra bağıra kızmıyordu Hoşuma gitmedi gecelerin fısıltısı Gündüzlere bir atıfta bulunur gibi Gece farkettim kapı gıcırtısını Yokluğunun korkusu ürpertti içimi Yinede yatıp uzanmaktan öte yazmak var dedim Yatsı namazı öncesi buda bir farzdır belki Zaman geçti ve güneş köreldi ay bilendi Bunlar yokluğunun zammına ödediğim kefaretim dedim Parmağımda simsiyah bir yüzük Boynumda bir kolye asılı aklımda sen Hatırlamadım ne zaman yaşadık ne zaman öldük Halbuki etrafımda yoktu hiç kefen Bi kendime gözükeyim Hiç İyi değilim Bu aralar terapilerde sıklaştı Ya kendimide delirteceğim yada Kendimle bir. Benim ceza evim cenaze evleri Herkes ölüyor giderken ölümden beter ederken Ölümle yaşıyoruz her saniye Yaşamla burun buruna sendelerken. Aynı ceket aynı masa yine karanlıkta ayaklanıyor Burda herşey birer sen, üryan Siyahlarla örtülü bütün mahrem yerlerin Beni bi düşünsene çoktan kalpten gitmişim. Kalbimde heyalan yüzümde erozyon Bu coğrafyadan bilki bezmişim.
Düzenleme:27.06.2007 / 10:50

Cenaze Evi

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler