yaşamdan öte ölüm yakışıyordu tenime
ışığı kapatıp bakardım aynadaki surete
sivilceler, çirkinlikler, koca bir burunun
o dev cüssesini örterdi
nerden bileceksin ki
karanlığı bu kadar çok sevdiğimi
sen yüzüme bakar ben yerlere bakardım
bir zamandan sonra yokluğumun yokluğundan utandım
varlığım varlığından müşteki
pas tutana dekmi nemli göz kepenkleri
ben bağırdım sus lan dedi
tırstım, komik değilmi
Dudaklarım ölümle öpüşmekten mosmor
Gülerken ağlarsında
Ağlarken gülmezsin
Ne acayip şey o nefret eder sen seversin
Bir acayip şey
Herşey
Herşey birbaşka birşey
Düzenleme:17.05.2007 / 19:02