Rüzgâr saçını okşasa kıskanırım, yanar canım
Derdim beni alır benden kopar gider öteki yarım
Beklesem mi arasam mı seni inan bende anlamadım
Öteki yarım canımı aldı şimdi, ölüm mü son kararım
Adın, tadım tuzum oldu şimdi iştahsız zayıf ruhum
Huzurun katili oldu yokluğunda mutsuzluğum
Şair şiir oldu bak aktım gittim fakat sen yoksun
Bilirim ki bıktın benden başkasını buldun aşka toksun
Aklım gider alır benden beni sana ısmarlar vurur seli
Kaptanı olduğum denizlerinde, battı gemi bu gün benden aldı seni
Yarın getir kader zaten sayarım saat dakika ve saniyeni
Sahillerim kurudu artık soluk yüzüm yok dünlerin neşelisi
Hayat belki test ediyor fakat ruhum artık pes dedi
Yazdığım her satır aldı seni gittin yârim kesti eli
Şimdi yalnızım koskoca düşlerimdeki şehirlerimde
Meleklerim dargın bana gelmez, sorduklarında diyemedim ki gitti
Gündüz soğuk, gecelerim kâbus, yarınlar ağlıyor günler uzuyor
Tamam, sustu divane gönlüm konuş artık seni dinliyor
Papatyalar güler suretime derler ki artık sevmiyor oda seni
Gidiyor uzaklara sana tuzak kuruyor felek kahpesi
Duvarlardan yaşlar damlar resimlerin resimlerimin yanında ıslanır
Gözlerim bakakalır kumdan cam parçası olur ellerimde kırılır
Yatak yorgan ısıtmaz beni, beni benden çalan kadere yalvarır
Canımı kendim teslim etmemden korkar melekler kollarıma sarılır
Düzenleme:16.06.2006 / 20:21
rapoet
17.06.2006 / 16:43
güzel bir eleştiri Braveheart bende şiirin şiir için olduğuna inanırım hayatın her gün bir girişi birde çıkışı vardır ama bu sadece bir kişiye mahsustur ve bir seferliktir ben ilk şiirimi 3 sene önce girişini yaptım ve inan hiçbir şiirimin sonucu daha belli değil onun için hiçbir şiirimde sonuç olmaz benim daha çünkü ölmedim daha çünkü şiirle işimi bitirmedim nedeni hep vardı herşeyin nedenini diğer şiirlerimde bahsettim onun için dert yanmakta derdimi söylemeden konuya giriyorum derdin nedenini açıklamaya gerek varmı sence şiiri sen kimin için yazıyosun sevgiliye yazıyosan sevgilin için çekip derdim şu artık bittim diye yazamam sonuç bırakta uçurumun dibinde kalsın ben düşerken yazarım ben bıraktım bana yetiyor beni ben anlasın. ama kompozisyonda yazarım genelde ve ben beğenmem kompozisyonlarımı ama içten yazarım böyle olduğum içinde hocalarım severler ben şiir ve her ne yzarsam yazayım birsi beni rahatsız ettiği anda kopar biter.
rapoet
17.06.2006 / 16:43