Gel dediklerime nedese git demesi zor
Makbul olsa keşke beş dakkası
İçimi ansızın düştü kor
Sabır ve sükütum birbirini kemiriyor
Yüzümün tebessümünde
Akıl birden deliriyor
İnanmıyorum varlığa,varlıktaki yokluğa
Sırrını çözdüğüm an basitleşiyor
ve tenhalarım aniden sancılanıyor
yetiş doktor biri terki diyar eyliyor
Yoruldum;
Halbuki kaç adım gittim
Sen gittin; başlamadan bittin
Neden;
Haddim değildi vuslat
Kaza yaptım gitti ruhumdan ruhsat
Nefret ettin haydi bunuda kanıtla
Bir sene ve altı saati sende yanıtla
Sağ yanımda ölüm var
ve yastığımın altında akarsular
Bilmem;
neden ağladım bukadar
Güneş doğar ay kaybolur
Bir var olur bir yok durur
Nedense tek kelamında
Ezdim ezeli hep gurur
Beni nerde bıraktınki
Benler nerede durur
Tamam kaybol gözüm gözü görmesin
Örümcekler kapıma artık ağ örmesin
Çıkıp gideceğim daha girmeyeceğim
Zati ölümüm yakın, gel deme sakın
Vaktin çekip gittiği yerde ben kaldım öylece
Kırıştı elim yüzüm, dağıldı piston, elimde baston
Yeter patron, düştükçe düştü maaşım
Ne zaman dinecek ağrım kalkacak naaşım...
yaren
23.03.2008 / 16:05
imgeler,simgeler,içten,her şey karmaşık gibi... ama ızdırap çektiğin bariz anlaşılan tek sadelik.güzel hatta çok güzel bir şiir olmuş yüreğine sağlık azizim,RABBİM HER ŞEYİ GÖNLÜNCE VERSİN.{s:015}{s:015}{s:026}{s:020}
yaren
23.03.2008 / 16:05