Kimdir bu? Kimin nesi? Neyin sesi bu?
Tüylerinde ürperiş; dudak kupkuru
Ziyarette kalbinin son koğuşunu
Hadi kalk asker savaş başlıyor diyor
Kalbini birden ikiye yar al bayım
Yolu bir olsun vesselam, albayım
Bu benim kalbim al kadın, mirayım
Buda benim fakirhane, yani sarayın
Rabbim ileri derken unuttun geri
Bir iki üç, üç iki biri inkar etti
Geri dönüşü yok bunun, ileri
Geri dönüşü olmayan neferlerin seferi...
Zamanın elleriyle açtığı kapı
Yüzüne çarpınca yıprattı suratını
Yüzünden düşen bin parçadan birinde
Seç beğen yapıyorsun, hangisinde
Sabah uyanmış, terinde guslediyor yastığı
Birde bakmış, zaman katlediyor şafağı
Söküp kendi elleriyle diktiğinden beri
Hayrette kendisi, hiç batmıyor güneşi
Bizim Nazım, adı gibi değil
Ölçüyü biraz fazla kaçırdımı?
Yani bir ağlasa yıkılır dağlar
Üflese güneş donar
Ne mübalağadan geçmiş, ne hayretten
Bir kadın yüzünden düşecekse gayretten
Sana hakkım helal değil ey bayım
Tekrar özür dilerim pardon albayım
... Düzenleme:04.06.2008 / 18:07
nazım
04.06.2008 / 18:48
Mübarek, bu şiiri bana atfediyorsun anladığım kadarıyla..
Fakat inan, yazış sebebini merak ediyorum ...
ve ne denir böyle anlarda bilmem ,
beni , sen anlarsın gönül dostum sağol....{s:026} Düzenleme:04.06.2008 / 19:53
#1
bilgisayarım
04.06.2008 / 21:07
SEVGİLİ OĞUZ ÇOK GÜZEL ANLATMIŞSIN HAYATA KARŞI MÜCADELE ETMEYİ SAVAŞMAYI BİR ASKER GİBİ OLMAYI HARİKASIN İYİ AKŞAMLAR{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
nazım
04.06.2008 / 18:48
Düzenleme:04.06.2008 / 19:53
bilgisayarım
04.06.2008 / 21:07