yeniden sevebilmeyi sen öğretmiştin bana.
seninle daha umutluydum,acıtsan da canımı mutluydum.
azıcık da olsa seversin sanırdım;
ama bilmezdim ki sadece kendimi kandırırdım.
sen,ey sevdiğim!
bana sevdiğini söyleyemeyecek kadar dürüst,
boş bahanelerin ardına sığınacak kadar yalancıydın.
şimdi eminim;
o kendimi avuttuğum,aldandığın sevgi kırıntısı bile yokmuş yüreğinde.
bıçağı sapladın yüreğime,
cıkarıp verdin ellerime.
artık yoksun hayatımda.
çıkıp gitmene izin verdim öylece.
yapacak bir şey yoktu,sevgiye rastlamayınca gözlerinde.
mutlu olursun dilerim..
sayende yeniden sevmemek gerektiğini bu kez öğrendim.