anılar..
büyüyorlar içimde,ölüyorum.
nasıl bir esir alıştır bu,
kurtulamıyorum.
baktığım ağaçta,yabancı bir insanın gözlerinde bile o varken
silip atamıyorum.
içimdeki şarkıları susturamıyorum;
onu özleyen,onu çağıran,onu hatırlatan şarkılar...
nefes alışlarımda bile o var;
nefessiz kalıyorum,ölemiyorum.
gözlerimin perdesinde hep onun filmi oynuyor,gece matinesinde.
ışıkları kapatıp onu izliyorum.
kalbim onun ismiyle atıyor sanki;
dışarıdan duyulur diye korkuyorum,kalbime kızıyorum.
anıların trenine binip ona seyahat ediyorum durmaksızın.
her köşe başında,her lokantada,kafede nazikçe beni karşılıyor;
hoşgeldin diyor
kaç zaman oldu yüzünü görmeyeli,sesini işitmeyeli,sayamadım;
ama seni en son gördüğüm günü hiç unutmadım.
veda bile edemeden sessizce yürümüştüm yoluma,
umursamamacasına
gözlerim puslu bakıyor şimdilerde.
hasretin ağır geldi yüreğime.
o değil de...
anılar sarmaş dolaş içimde,
onlar bile doldu taştı özleminle.
zaman olamadı derdime çare.
ömrüm anıların ve özlemin pençesinde.
geçecek günlerim avare ve divane
Esinkan
25.10.2011 / 21:33
cok güzel tebrik ederim duygularini cok güzel ifade etmissin kalemine saglik
Esinkan
25.10.2011 / 21:33
original
14.11.2011 / 12:59