İnsan olmaktan yoruldum
Uzak dağların başında, ulu bir ağaç olsam
Sedir, göknar, çınar, kızıl çam farketmez
Kırkikindi yağmurlarında umarsız yıkansam
Günlük yaşamın direttiklerinden
Dünyada yerini bulamamışlıktan
Aşk karşılığında talep edilenlerden
Taş üstünde taş, baş üstünde baş koymayanlardan
Uzak olsam
Dallarımın arasından esip geçse
Çocukluğumun ve gençliğimin hayırsız rüzgarı
Yalnız, sessiz ve dimdik ayaktayken ölsem
Bütün ağaçlar gibi
Toprağa karışsa yapraklarım