Şimdi hüzünlü akşam vakti
Gama bürünmüş rengarenk bahçeler
Giderek uzaklaşmakta çocukluğumuz
Artık çok acıtmıyor, sırtımızdan vurulmalar
Acıtan yalnızca ruhumuzu
Gidenler ve örselenmiş hatıralar
Ateşte yanmış ruhlarda
Sönmüş küllerin dinginliği
Bellekte uçuşan eski sevgililerin soluk simaları
Bütün gemiler yakılmış mecburen
Dönüş bileti yok dağarcıklarda
Gece mavisi semada
Son kuşların kanat çırpışları
Teselli babında esen tatlı , ürpertici meltem umarsız
Çoğu günahlarıyla başabaşa ve yalnız
Hummalı aşklar yaşayamayız, çok geç
Sonsuz durağanlıktadır, akşam vakti{s:012}{s:026}{s:016}