bir yıldız daha kaydı, karanlıkları aydınlatan
bir yaprak daha düştü, cana can katan
bir gül daha soldu, gülücükler saçan
bir dost daha öldü, dar günde kucak açan
bir ben kaldım acılarla baş başa
yürüdüm yürüdüm bitmedi yollar yokuşlar
yüreğimi mesken eyledi kara kışlar
uçsuz, bucaksız bir ummanın ortasında
amansız bir fırtınaya tutulmış
bir geminin kaptanı gibiyim
kimsek yok kimsesiz kaldım
herkimsenin var bir kimsesi
yeetiş bize kimsesizlerim kimsesi
ya HIZIR
ERCAN KARAKAŞ