Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Ellerin tutamaz ellerimi
Baktıgında görmez gözlerin gözlerimi
Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Kara bir bulut olurum senin için
Ansızın yağarım üzerine
Kaçamassın tanelerimden sırılsıklam olursun
Ve neden sonra kuytularımda gizlenirsin
Derin yanlızlarım sımsıkı sarar bedenini
İçinden bir çığlık yükselir semaya
Hıçkırıklara boğulursun
Sessiz sessiz ağlarsın
Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Ne kadar sevebilirsin ki sen beni
Ne kadar bakabilirsin gözlerime
Anlayabilirmisin beni anlatabilirmisin kalbine
Tutabilirmisin karanlığı ellerinle
Sana sonsuz yıldızlar sunmak isterdim
Senin için ayırdığım gökyüzünde
Adını yazmak isterdim yıldızların yansıdığı hayal denizime
Ne yazık müjgan ne sen varsın nede yıldızlar
benim olduğum gecelerde..
Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Anla beni müjgan sen sevemessin beni
Nasılda seviyorum bir bilsen seni
Büyüdükçe büyüyor içimde sevgin
Sığmıyor kalbime taşıyor bak gözlerimden
vakitsiz kapıldığım şey....
Garip bir esinti
kendimi unutuyorum düşünürken seni
Gözlerin geliyor aklıma
Kan ter içinde kalıyor geceler
kan ter içinde kalıyorum ben
Gözlerin müjgan..
İki keskin bıçak gibi
Durmaksızın kesiyor parçalanmış kalbimi
Ah.. ne mümkün unutmak
unutamam seni..
Şimdi yanımda olsan elimden tutsan
Gözlerimden kalbime aksan
Sonsuzluğumu yaşasam
Anla beni müjgan çok seviyorum seni
Anla beni müjgan sen sevemessin beni