Ne yücelikte gözüm var, ne tahtlar ararım,
Yalnızca sade bir yaşam, gönlüme yeter dararım.
Gösterişte ışık değil, gözde bir ağırlık var,
Oysa kalpte saklıdır, ışık gibi parlayan yar.
Bilir misin alçakta açan çiçekleri,
Sessiz, sakin, ama hep güzelliğini serer geri.
Rüzgar savurur yaprağını, hiç ses etmez,
Mütevazı durur, onurla toprağa döner, bitmez.
Göklere çıkmadan da huzur bulunur elbet,
Dünya fanidir, kibirle kirletmeden hayatı sepet.
En derin mutluluk, basit bir tebessümde,
Mütevazı gönüllerde yeşerir hep sessizce.