yıkılmaz duvarların sağlam taşlarıydık biz...
sağlam binaların çökmez temelleriydik biz...
bitmez dertlerin dermanıydık biz...
olumsuz düşüncelerin en olumlu şekliydik biz...
biz bizdik, çünkü biz biziz..
kaçtın benden hep,
bin bir türlü mahanayla..
son günlerini yaşıyorduk en güzel sevdamızın..
yine kopmamıştık..
herşeyi anlatmış herşeyi dinlemiştik en içten yürekle..
biz birimize hep iyi dilekleder bulunmuştuk en samimi içtenlikle...
seviyorum seni ama hep BENli oldun artık bana..
bizi unuttun, beni unuttun...
yetmiyormuş gibi görmek istediğin şekilde baktın bana
ağlasam sızlasamda umrunda değilim artık ama
sözlerim çok sevfigi ve her zorluğa karşı gelen şirinin feratına..
seninle hala herşeye varım bunu sakın unutma...
sahmerankara@hotmail.com
{s:026}{s:026}{s:026}{s:026}{s:026}
tugce
15.01.2008 / 10:11
ÇOK KAFİYELİ BİR ŞİİR OLMUŞ.MMMM BEĞENDİM GERÇEKTEN{s:029}
#1
ayşe
15.01.2008 / 12:45
DİLERİM UNUTULMAZSIN {s:015}
#2
bilgisayarım
15.01.2008 / 21:42
çok güzel harika bir şiir yüreğin hep sevgiyle yazsın iyi akşamlar {s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
tugce
15.01.2008 / 10:11
ayşe
15.01.2008 / 12:45
bilgisayarım
15.01.2008 / 21:42