Şiir Defteri

Dilruba II

Yazan: bilalozturk
14.09.2015 / 12:03
3479 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Dilruba; yokluğunun sana verdiği isim, Benim hayal meyal anımsadığım eskimiş bir resim. Yapayalnız bir kenarda yanıp duran çera, Belki, her musibet biraz daha törpülenen nefsim. Dilruba; dilinden ab-ı hayat içtiğim, Acziyetim, bekleyişim, yaşattıran hiçliği… Belkilerle umutlanan bakışlarımı uzaklara kitleyen bu hissiyatım, Bir dünyalık heves değil. Dilruba; bu derde deva, yitip giden şehre seda, İzlediğimiz gökyüzü ve özlediğim o ahde vefa, Boğazında düğümlenmiş esirgenen bir elveda, Kimine dert yazıldı,kimine hüzün,kimine hazan. Ve bana. Dilruba ki gülendam ve ben bu yolda biperva, Yürürken hasbelkader görünsen bir anda. Yandıkça yanar içim,döndükçe sana, Yine de gülümserim, bu pervane darılamaz ki narına. Bilal Öztürk
Düzenleme: 08.08.2019 / 16:34
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Tormentor
  • Hevilli
  • Pirinctanesi
  • Mefail
  • turgaykurtulus
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir