İSTANBUL AĞLIYOR
Denizin taşlara dokunuşu gibi
Aniden uyanıyorum gözlerinde
Oysa ben hiç görmemişim
Hiç bahar kokusu duymamış
Ve hiç nefes almamışım
Seni tanıyana dek..
bir gün sen ve ben,
Biz oluvermişiz
Üç günlük aşklara inat.
Öyle büyük bir duyguydu ki ;
Baharı yaşamak için kışı hiç beklemedik
Biz hiç ayrılık masalları okumadık
Denizin toprakla bütünleştiği yerlerde
Ancak ; aşk serüvenleri büyülerdi ruhlarımızı
Birkaç adım rüzgarla yürürken bile ,
Aşk cümlecikleri kaplardı kulaklarımızı
Gece yarısı boğaza bakarken ,
Hayaller kurardık ; biz hep bizdik
Dünya tarumar olsa da ;
tek ayrılamayacak ikimiz dik
Lakin ; gözlerinde bulduğum devasa yaşam
Nede çabuk öldürdü beni !
Oysa ölümsüzlüğe inanırdık biz
Şimdi gidişinin sekizinci yıldönümü
Hala bakışlarını karşımda hissedebiliyorum
Bu gece zeki müren bile ağlıyor
Buğulu telaffuzuyla müzik kutusunda
Kendimi apansız savurmak istiyorum
Kalabalığın arasında kaybolmak..
Biran gözlerim dalıyor
Seni buluyorum ; Üsküdar sokaklarında
Ama yine hayalet misali kopuveriyorsun
Keder dolu bakışlarımdan
Sende sıyrılırken duygularından
Ardında koca bir İstanbul ağlıyor
BİLAL BOLAT
08.04.2012
17:56
Pendik - istanbul