SONSUZ DERİNLİK
Gitmek istersin bazen ; gidersin.
Ama bir bakmışsın arkada bıraktım dediklerin ,
Bir bir dizilmiş önüne
Sustum dersin ; gözlerin konuşur damla damla
Unuttum dersin yeniden öğrenirsin
Hayatın gamı yüklüyse omuzlarına ;
Unutma ki hep yorulursun ,
Yoğrulduğun için acılarla
Umutların tükendiği anda başlar hayallerimiz
Ulaşılmaz yerlerde görür ;
Ama hep son trenin ardından bakar buluruz kendimizi
Çaresiz kalırız çoğu zaman ve yapayalnız
Yine de bir umut bekleriz hayattan ;
Çünkü hala nefes alabiliyoruzdur
.
bilalbolat