Yine karanlık akşamlara aydınlık olan
Yıldızlı geclerdeyim
İçimdeki yalnız hüzünle göz pınarlarımdan süzülen
Gözyaşlarımın etkisindeyim
Birden!
Aniden gökyüzünden yalnızlığıma düşen yıldızları hissettim
Aydınlandığımı,göz pınarlarımın süzdüğü yaşların
Kuruduğunu farettim
Dudaklarımın kulaklarıma doğru açıldıklarının farkına varınca
Gülümsediğimi anlayarak
Kahkahalarımla yalnızlığımı yolcu ettim
Kahkahalarımla içimdeki yıldızlara "merhaba" dedim...
Mırkan
02.03.2006 / 17:39
"İçimdeki yalnız hüzünle göz pınarlarımdan süzülen .."
burada hüzünle derken bitişik kullandığın -ile sözcüğü bağlaçtır..fakat bitişik kullanınca bana edat hissi uyandırdı..anlam karışıklığına yol açtığını düşünüyorum..
şiir ne çok kötü ne de çok harika..
#1
rapoet
07.03.2006 / 08:55
Şiierleri böyle pop şarkısı gibi yazmayın ya şiirlerde biraaz daha evrensel olun aşkı syout ve somut yönden daha iyi anlatın.
Mırkan
02.03.2006 / 17:39
rapoet
07.03.2006 / 08:55