Şiir Defteri

ölü insanlar

Yazan: alpi54
19.10.2005 / 12:01
832 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
düşünüyorum düşündükçe deliriyorum o el ele dolaştığımız günler yüzün geliyor gözlerimin önüne gülen gözlerin o tatlı dilin düşünüyorum,düşündükçekendimi kaybediyorum yalanmıydı diye soruyorum kendime cevapsız kalmış tek soru olmasada bu ben daha bunu çözemiyorum sana isyan etmek,seni lanetlemek istesemde kendimce yapamıyorum. seni suçlamak istesemde yeniliyorum sana olan ve benim yalnızken fark ettiğim, aşkımıza ,ölümsüzleşmiş sevgimize (bence) biliyormusun bebeğim benim bile bilmediğim bir sevgiyle doluymuş sana yüreğim. bana koyanda yalnızlık değil sensizliğinmiş meğer. aradan yıllar geçti bu geçen yıllar yaşamla ölüm arasında ki uzun bir çizgi gibi, şimdi yaşantımın bir amacı var, bu amaç intikam yüklü nefretimi cevaplaması çok güç bir eklem gibi yaşamaya çalıştığım günler zamansız saatler dakikasızlığa tutulmuş ama hala anlayamnadığım; ben evet ben yaşıyormuyum dünya küçük bebeğim bir gün evetbir gün karşılaşırız işte o gün sana son sözü sözleriyle yüklü dilim değil, yaşlarıyla ıslanmış gözlerim söyleyecektir
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir