Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Topal Tavşan

Topal Tavşan

Yazan: aliremzi
24.08.2007 / 18:50

1547 kez görüntülendi
3 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Ben bir tavşandım şu yamaçta, Makiler, fundalıklar, zeytinlikler, Baharda başka, kışta başka. Avcıyı , köpeği görsek de ara sıra, Çoğalırdık onların inadına… Yıldan yıla… Karşımda masmavi bir deniz, Arkamda yemyeşil orman ,tertemiz… Ne soran vardı, ne izleyen, Orman geçilmezdi sincap, tavşan ve tilkiden… Kokardı nane, kekik, püren… Kara gözlüklü birkaç adam, İndiler horuldayan bir arabadan. Ölçtüler , biçtiler kıyıyı, Dikildi peş peşe yazlıklar, Ne bük kaldı, ne sazlıklar ! İnmek haram oldu bize denize, Kaçtık her gün bir adım geriye… Kaçarken karanlık bir gecede, Bir araba farlarını dikti bize, Ben yavrularıma hamileydim, Beni korumak için sevgili eşim, Araba onu hunharca ezdi, Unutamam çırpınan halini… Bacaklarından tutup cansız bedenini, Akşam içkiyle yediler etini… Ben o cinayette topal kaldım, Şu daracık çalılıkta yavruladım… Yine bir gün o adamlar, Ormana pis pis baktılar. İçime girenler girdi, İnsanoğlu ne bilsin bu derdi..! Biri dedi: “Başkan bizimle akraba, Açılırsa burası bir gün imara, Ne güzel villalar kurulur, İşte deniz manzarası budur ! Satarız zengin bir yabancıya, Para demem ben o zaman paraya…!” Bir gün nasıl oldu bilmedim, Bir yangın çıktı çalılıkta, Dev alevlerin dili uzandı, Dört yanımı hemen sardı, Börtü böcek avaz avaz ağladı, Çalıların, meşelerin, zeytinlerin feryadı, Karşı dağlarda yankılandı… Koşmayı bilmez ki yavrularım, Bir onlara, bir yangına bakarım. Kaçtım kurtuldu ya canım, Neye yarar kavruldu canlarım… İnsanlar balta kürek koşuştu, Kiminin etekleri tutuştu. Mal maşat derdine düştü, Kimi arabasını bindi, kaçtı, Kimi kucakladı çantasını. Biri acı acı öttürdü düdüğü, Pır pır eden biri gökten su püskürttü… Dediler :“Evlere varmadan söndürüldü…” Sardı her yanı kül örtü… Sonunda suçlu bulundu, O da bizim çobanın sümüklü çocuğu (!) Ey medeniyet yapacağın bu muydu ? Şimdi cebin para ile doldu mu ? Ey yeri göğü yaratan Allah’ım ! Kalmadı mı ekmeğim, rızkım Benim neydi günahım ..? Şimdi dünyada yapayalnızım… Hani benim eşim, yavrularım, Fışır fışır esen ormanım,evim ,barkım..? Aykar Veli Denizli , 27.04. 2006 {s:010}

ayşe

24.08.2007 / 19:09

BİR GÜN ORMANIN YANIŞINI ACI İLE SEYRETTİM İÇİM YANDI KÖZ GİBİ GÖZ YAŞI İLE İZLEMEK BİR ŞEY YAPAMAMAK NE ZOR DUR ANLATAMAM AMA SİZ NE GÜZEL ANLATMIŞSINIZ BUNU GÖNLÜNÜZE SAĞLIK ALLAH BİR DAHA GÖSREMESİN AMİN

usagi

24.08.2007 / 22:29

Şiiriniz çok güzel,dilerim herkes anlar... {s:030}

bilgisayarım

29.08.2007 / 23:32

HARİKA BİR DİLLE ANLATMIŞSIN SEVGİLİ ALİREMZİ DÜŞÜNCELERİNE BENDE KATILIYORUM İYİ GECELER{s:015}{s:027}

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Sefa
İxkan
Romeo
birkalembiradam
Teemo

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir