Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / AY ŞAHİTTİ...

Yazardan en yeniler

ay şahitti,bir de börtü böcek geceyi dilimlere bölüyordu gözlerin dudaklarından su içiyordu ateş böcekleri içime sokasım geliyordu seni de; terettüdlerin kırıyordu hevesimi hevesim teninde kızıl kıyamet hevesim teninde mahşer yeri ve ellerinin soğukluğunda kalıyordu hevesim... yarım yamalak ama hızla geçiyordu zaman gençliğimden pasajlar açılıyordu hayat makalemde hikayem okunuyordu hikayem ki; yarın anlatılacak bir masala gebe!... diriliyordum yükseliyordum dağ oluyordum senin küçücük tepeciklerinde hissedemiyordun!... ay şahitti,birde börtü böcek anlaşmalar imzalanıyordu ankara`da mütarekeler yapılıyordu mudanya`da... mudanya`da.... dört tekerlekli bir yuvada... ateş ateşi içiyordu ölü bir serçe uçuyordu ve bir gölge geçiyordu gölgeden koyu,,, alçak tavanlı mekanlara sığıyordu aşk; küs yüreğine sığmıyordu. üstümü örtüyordun teninle aşkım üstümü teninle örtüyordun da üşüyordum! üşüyordum; elleri elimdeydi ölümün üşüyordum; gelip gidiyordu hayat! ben aslında ölüyordum aşkım ben ölüyordum aslında; göremiyordun... ay şahitti,birde börtü böcek bir şeyler geçiyordu aklımdan içimdeki sesle saç baş kavgadaydık `sahiplen` diyordu, sa-hip-len! ! uğrunda kavgalar edeceğin can vereceğin biri var; sende işte; senin yanında; sa..hip..leen! ! ah işte sen görmedin aşkım; saçlarını öperken sivil ihtilaller oluyordu tanklar geçiyordu paletli paletsiz sen duymadın çalan borozanları marşları duyamadın aşkım duyamıyordun... ay şahitti, birde börtü böcek kaf dağının zümrüt-ü ankaları yeni palazlanmış ebabiller oradaydı... bilirim ki sen, ferhat`ı şirin`i kerem`i de görmedin... bütün her şey yaşlı zeytin ağaçları ve hatta yedi düvel sığdı da içime sen sığmam sandın sen gökkuşağını renk cümbüşü sandın inadına nur landın anlayamıyordun... ay şahitti,bir de börtü böcek mermiler havada çarpışıyordu malazgirtten bir kez daha giriyordu ordular anadoluya karadan iniyordu gemiler denize.. çanakkale gözü kapalı geçiliyordu da sen geçilmiyordun.. gelincik oluyordu gülücüklerin, yaban güllerinin asil duruşlarına yaban oluşlarına benziyordu tebessümün yaban lalesi oluyordun kentin orta yerinde.. kimbilir; belki ondandı `yaban` duruşun... deniz kenarlarının yelkensiz boyası dökük tekneleri gibiydi gözlerin umuda `vira bismillah..rastgele` diyordu bakışların dalgaların dövüyordu sığ yanlarımı da acımıyordu canım...canım acımıyordu!... fark edememiyordun ayakta tükendiğimi.. fark edemiyordun teslimiyetimi sadece üşüyordum aşkım çok üşüyordum fark edemiyordun ay şahitti,bir de börtü böcek adını bilmediğim bir rıhtım aş evinde şalgamın rakı ile yoldaş olduğu nemli bir köhnede yaban güllerinin balıkları çatal çatal tükettiğini gördüm balıklar bitiyordu balıklar tükeniyordu balıklar can çekiyordu.. sen görmedin aşkım görseydin ah balam görseydin sevdiceğim görseydin kan çiçeğim görseydin,fark etseydin fark etseydin ne gemiler batıyor, ne mülteciler can havliyle karaya yüzüyordu... kaç milyon göz düşüyordu elalarına kaç milyon kez bakılıyordu yüzündeki iksirli edaya kaç gemiler yakılıyordu, bilemiyordun.. gidişine kurulu saatler vardı martılar vardı ay vardı börtü vardı böcek vardı sen vardın aşk vardı var vardı... inanmıyordun... üşüyordum, ay vardı, börtü vardı böcek vardı bilemiyordun!

AY ŞAHİTTİ...

Yazardan en yeniler

usagi

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler