ÖMÜR HARMANI
Nasıl söylesem, hayatı sana nasıl anlatsam
Eğri büyrü yollar, tekdüze güneş, bulutsuz yağmur,
Hayat bu, sürprizi bol, şaşkınlık kol kol.
İnce yollar dert yüklü, sıra dağlar aşan yol
Rahatlık yok, bir nefeslik oturmak istesende.
Nasıl söylesem, neresinden başlasam hayatın.
Erken açan güller, solmaya yüz tutmuş laleler,
Hayal perdesi açılmış birkez,
ne zaman kapanır bilinmez
İnsansın, yazılmış yazı satır satır,
Kazılmış alnına, silinmez.
Dileğin olsun bu kader, ruhunu sarsın
Razı gel haline, erkeklik sende kalsın.
Ne batan güneşe bağır,
Ne aptalca ıslatan yağmura kız.
Eğri otur ama, doğruyu söyle deselerde inanma,
Her zaman hem doğru otur, hem de doğruyu söyle gönül.
İzle bak, nasıl koşuyor güzellikler hayatın her anında,
Ram ol onlara katıl, birlikte koş,
Yılların hasat edildiği, bu ömür harmanında