Soluk benzini yağmur yıkadı bugün İstanbul un
Benim gözlerimde bin yıllık mahmurluk
Çalıyor kapımı nedenli nedensin anılar
Bu kırgın çiçekler mi benim ömrümün kalanı
Oysa ben hiç duymadım kuşların ötüşünü
Yağmurlar söz vermişti bana
Ebem kuşağını gösterecekti
Kır çiçekleri toplamıştım bi aralar
Ellerimde kına kokusu vardı
Hüzün sinmemişti henüz bakışlarıma
Sahi çocuk olmuş muydum ben
Bir ikindi güzüydü onu gördüğümde
Ellerimi terletti bakışları
İlk defa yanmıştı göğsüm
Ayaklarım telaşlandı
Kelebekler havalandı yüreğimden hızlıca
Bir kez annemi ağlarken görmüştüm sonra
Bir cenaze kakmıştı yüreğimden
Büyümek bu olsa gerek demiştim