Önce dilden başlar
Yangınlar
Sonra badireler atlatmak
Gözler önünden şerit gibi geçmek
Avcunun içine almak acıyı çileyi
Uykuları kaçmalı
Bedeninde hissetmeli
Yalnızlığı tatmalı adım adım
Bir soğuk ürperti
Anlamalı mevsimlerin yangınını
Sonra elinden uçup giden hayalleri
Yine yeniden başlamak
Yolun başından adım adım
Sahi yollar kaç kişilik
Ya topraklar
Uçan kuşlar
Ya nehirler kuruduysa
Anne baba olmasaydı ölüm olurmuydu
Hayat sessiz akmıyor
En çokta yanımda olanlarla
Kulağıma geliyor
Bir kuş bir su sesi yankır
Geçilen yollardan
Anlıyorum birileri var
Üstümde bir örtü
Altımda bir döşek
Yalnız bir benmiyim korunan
Bu kadar yaşadığımda
Dünya önemli değil gibi geliyor
Ben kuruyan ırmaktan tek geçeceğim
Sen kendine bak.
