Ölüm gibi sessizdi gece.
Karanlıktı yalnızlık.
Kalp çarpıntısı şimdi,
Dilimden boşluğa savrulan her hece.
Gitmekti bazen sevda,
Karşılıksız sevebilmekti.
Hüzündü yıldızların parlaklığı.
Tıpkı gözlerin gibi,
Bakışmalarımız gibi.
Umuttu bazen kirpiklerimizde takılı kalan son damla.
Kalp bitap düştü şimdi ay karanlığında.
Mücahit Çelik