Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / sizin hiç anneni öldümü

Kalk anam kalk, Allah aşkına kalk Bak mevsim umut mevsimi papatya mevsimi, gül mevsimi mevsim bahar dağlar kar suların coşup taştığı zamandır kalk yarasına merhem olduğum kalk ben geldim uyan da bir bak yatma öyle sessiz, öyle nefessiz ne olur yatma öyle çaresiz aç gözlerini yaşadığını bileyim gülersen güleyim ağlarsan gözyaşını sileyim oynat kirpiklerini bulutlar uçsun gözlerinde bahar yağmurları yıkasın saçlarını ölmek gerekiyorsa ben öleyim... kalk anam allah aşkına kalk ben geldim bak kime bu nazın, kime bu küsün bu inat niye konuş benimle, allah aşkına konuş yatma öyle sessiz, öyle nefessiz, kurban olduğum bir ses ver, bir nefes yaşadığını bileyim kalk anam kalk allah aşkına kalk ben geldim bak saklandığımız kovuklarda şidetli yağmurlar yağsın yine rüzgarlar essin, fırtınalar kopsun, şimşekler çaksın koynuna al beni, sarıl sımsıkı başımı göğsüne yaslayayım yeneyim bütün korkularımı ve sen beni hiç bırakma, bıkma n'olur koynuna al yine, sarıl sımsıkı, üşüyorum korkuyorum yıldızlar uykuya yattığında tut elimden güneşe götür beni saçları sümbül anam, yanağı gül anam sayki, küçük bir çocuğum daha, hiç büyümedim şimdi ben ne yaparım, nereye giderim kime gösteririm kanayan dizlerimi uyan anam bak sümbül vakti, gül vakti bin hayat tomurcuğu umuda kızarır dallarda usul, ağır, yorgun uyuyor bedenin ah ne kadarda güzelsin anam uyan kurban olduğum uyan, bak rüzgar vakti dağlarda tut elimden kırlara gidelim beyaz papatyalar toplayayım sana düşersen yalnız kalırım gidersen öksüz taşıyamaz yüreğimin ağrısını hiç bir nehir kalk allah aşkına kalk böyle yapayalnız boynu bükük koma beni senin sıcaklığından ayrı, sevginden uzak kime koşarım, nasıl yaşarım böyle bir başıma teninin kokusunu özledim anne, sımsıcak nefesini yavrum diyen o nazlı, yumuşacık sesini hadi uyan canyoldaşım, gözbebeğim sarı gülüm, altın kalplim, iyilik meleğim gözlerime acılar yağdıran kalk ki, yine sana türküler söyleyeyim Ey dağlar taşlı dağlar başı telaşlı dağlar ben anamı yitirdim gözlerim yaşlı dağlar bağların gülü kaldı gamlı bülbülü kaldı ah komşular komşular ben annemi yitirdim boynum bükülü kaldı kalk anam kalk, allah aşkına kalk bu yürek nasıl dayanır derdini kalem olup yazmaya, dil olup söylemeye sana sarılmayı özledim, nazlanıp darılmayı kanayan gözlerimde sızılar akıyor bak kırmızı yağmurlar yağıyor üzerime ıslanıyor sensíz kalan yanım hadi uyan yüreğini öptüğüm koma beni buralarda yalnız bırakıp gitme yıkılırım bir kez değil, her gün bin kez ölürüm Sarılki kokun sinsin tenime anne sevgin işlesin yüreğime bu yalancı dünyada kimim varki başka gözlerimden öpecek, üstümü örtecek karanlık soğuk gecelerde kalk anam allah aşkına kalk karanlık çöküyor bak goncagül sevinçler üstüne boynunu büküyor yaşam yaralı ceylanlar meliyor uzak dağbaşlarında turnalar da geçmiyor artık kalk allah aşkına kalk sen bir maral ol, ben ceylan dağlar gökkuşağı olsun, ovalar seyran Sarıl sımsıkı tenim ol, beni bırakma tut ellerimi benimle ağla, benimle yan benimle uyu, benimle uyan birlikte çıkalım dağlara, bak yayla zamanı ben munzur suyu olayım, sen teyran sen nisan ol, ben haziran... ben küçük bir pınar, sen çağlayan akıp gidelim koyun koyuna Sen yoksan kurur kurnalar dereler susuz, koyunlar kuzusuz kalır melemez bir daha ardından koyunlar kan süzülür kirpiklerden yüreklere keklikler de ötmez bir daha, turnalar da geçmez buralardan bir daha koşamam çayır kuşlarıyla, yarışamam deli sularla bastırıp göğsüme acılarımı küserim yaşama kalk anam kalk allah aşkına kalk bulutlarda ağlıyor bak kalk şiirler dizilsin yollara, türküler dizilsin eğilsin önünde kavak ağaçları akakasyalar çiçekler dursun selama yaşamın adı sensin, senin adın yaşam düşersen omuzuma üşürsen yüreğime yaslan tut ellerimi sevinçlere yürüyellim ana nasıl taşıdıysan beni dokuz ay karnında ben sırtımda taşıyayım seni bir ömür ....... ah nazlı anam uzansam dokunabilir miyim? yüreğindeki incinmişliklere durdurabilir miyim? zamanı gözlerinin içindeki yaşları öpebilir miyim? anlayabilir miyim? yaşamı ve ölümü anlatabilir miyim? acının dayanılmazlığını yaşamın umursamazlığını kim dinler beni ey benim dağ dağ kalbime gömdüğüm nazlım benki, düşleri ıssız nehirlere akan o küçük çocuğum daha kar yağıyor, rüzgar uğultuları dışarda al sıcaklığına sar beni, üşüyorum ya gece, gecede üşür mü anne kimsesiz kalınca bırakıp gitme n’olur ......... ben başımı nasıl taşlara çalmazım dağlar oy gözyaşımı nasıl çaylara salmazım dağlar oy ah komşular komşular hele deyin ya ben nasıl, ya ben nasıl ağlamazım dağlar oy... Sizin hiç anneniz öldü mü? Benim öldü

mirkan

06.01.2006 / 22:23

Sizin Hiç Babanız Öldü Mü? Sizin hiç babanız öldü mü? Benim bir kere öldü, kör oldum. Yıkadılar, aldılar, götürdüler. Babamdan ummazdım bunu kör oldum. Siz hiç hamama gittiniz mi? Ben gittim lambanın biri söndü Gözümün biri söndü kör oldum. Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak Söylelemesine maviydi kör oldum Taslara gelince hamam taslarına Taslar pırıl pırıldı ayna gibiydi Taslarda yüzümün yarısını gördüm Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü Yüzümden ummazdım bunu kör oldum Siz hiç sabunluyken ağladınız mı? Cemal Süreya

06.01.2006 / 22:25

şiir yazacak mertebe gelmek için önce türk edebiyatının hiç değilse mihenk taşı sayılan şiirlerini bilmen gerek. sonra böyle kopya çekmiş pozisyonunda kalırsın ve maskara olursun.daha dikkatli olman dileğiyle...

Düzenleme:06.01.2006 / 22:27

cihad

07.01.2006 / 14:31

tebrik ederim

mehmetcc

07.01.2006 / 19:30

gercekten cok güzel bir siir.Begenerek okudum.Bu arada MIRKAN diye bir UKALA cikmis kendini sairlerin sahi saniyor,adam sanki kültür bakani,bu olmaz iyi degil ,bunun modasi gecmis,bu konu yazilmis sen kimsin siir modacisimi..Siir bir duygu birikimi bir duygu derarjidir.Asktir,sevgidir,sevdadir,sevinctir,kederdir,heyecandir."Zaman degisir ama asklar degisirmi"mirkan kardes,Elestiri yaparken tutarli,olculü ol.Usta sairlerde böyle düsünüyor diyorsun,Hangi usta sairlerden bahs ediyorsun,ornek ver.Senin ustan kim.Benim ustam mehmet akif ersoy,Necip Fazil,Sebahattin Ali,Cemal Safi.Düz yazi yazarak araya birkacta nakarat ekleyerek sairde olunmaz siirde yazilmaz.Yarin moda degisirse senin usta dedigin sairlerde demode olacak öylemi.Seni akli selime davet ediyorum,kendine gel...

07.01.2006 / 23:24

senin usta saydığın kişiler senindir benimkiler benimdir.bu göreceli bir konu.ama edebiyatın usta saydığı şairler vardır:nazım hikmet gibi,attila ilhan gibi,necip fazıl gibi,ahmed arif gibi.... ben çok aşık oldum diyelim ve sevgilime ben sana mecburum nakaratlı bir şiir yazdım.bunun neresi özgün.bu hırsızlık sayılır.çalmaktır bu.çünkü şairlik değşik anlatma metodur.hırsızlığın hiçbir çeşidine göz yumamam.eğer çalmamışsa bu arkadaş ki çalmamıştır diye düşünüyorum o zaman edebiyat bilgisi yok.cemal süreya nın bu şiiri edebiyatımızın mihenk taşı şiirlerimizdendir.içinden öyle gelmiş yazmış.aman ne hoş o zaman bende hep ünlü olmuş şairlerin bir mısrasından yola çıkıp şiirler yazayım aman ne güzel.hem fazla da kafa yormam şirr yazacağım diye.hırsızlık yok,özgünlük var.

sizin hiç anneni öldümü

mirkan

mirkan

cihad

mehmetcc

mirkan

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler