Can içinden can çıkar, bu nasıl bir mucize?
Can içine can koyan, baktırır o acize.
Anadır sarmalayan, yavruyu şefkatiyle,
Anadır ona siper, kemiğiyle etiyle.
Rahimdir şefkati koyan, tavuğun da aslına,
O şefkat ki saldırtır, yavru için aslana.
Canı versen ödenmez, ettiği pervanelik,
Canı yoluna sermemek, ne büyük divanelik.
Analık üstün meslek, mücevherden altından
Anadır cennet geçen, ayakların altından.
Yüzyıl baksan da ona, hakkı yine ödenmez
Semâdan haber gelmiş, bir öf bile denmez.
Gidenlerin üstüne, Rabbin umum rahmeti
Kalanlara iyi bak, o Rabbin emaneti.
