Bu şehir neden böyle tenha
Oysa daha dün kalabalıklarda,
kaybolmuştu ruhum.
Dün mü..?
Dün!.. nihayetsiz bulvar ucundan
Şehrin diğer başına dek insanlar vardı,
Kimi sağa, kimi sola,
kimi de ayak sürüyorlardı..
Dün bir daha kahrolmuştum,
O kalabalıkta yapayalnız, tir tir:
titriyordum...
kaybolmuştum!
- Ben niye bu şehirdeyim? diye.
soruyordum habire...
üşüyordum,
sıcacık bir gündü halbuki.
- Bu şehir neden böyle tenha..!
caddeler sayha sayha,
Kaldırımlarda pis adamlar ceste ceste,
Kaldırımlar kir ve pas içinde...
Kaldırımlar ses veriyor horyatça,
Kaldırımlarda hod bir gürültüsü var;
Nalça sesi bin dolarlık iskarpinin.
Oysa şurada bir kadın konterneyleri eşeliyordu,
pejmürde, ama O bir anaydı, elbette...
Yanında iki oğlan, yedeğinde bir bebekle;
Bu tenhaca kalabalık şehirde...
Ben de seyrediyordum..
Ruhumu arıyordum..
***
Beşiroğlu | 09.05.2014