Kapıyı çarpıp gittin.
Bir şey demeden,
Hiçbir şey demedin.
Sen gittikten sonra
Huzurum kaçtı, sessizlik aldı yerini.
İlham perilerimi de götürdün,
Şiir yazamaz oldum.
Sokaklar bir anda yerinin sessizliğe bıraktı.
Işıklar söndü,
Issız ve karanlığa büründü.
Köpek havlamaları kesildi.
Nerdesin?
Ey ilham kaynağım.
Huzurum, neşem
Nerdesin?
Yüreğimi yaktın,
İtfaiyeciler etrafında,
Yangını söndürmeye çalışıyor,
Ama sönmüyor, büyüyor.
Bir eksiklik var hayatımda,
O sensin can parçam.
Nerdesin ey sevgili?