... Sen olamazsın, bak dizlerim tutmuyor
Girdaba kapılmış dönüp duruyorum
Kör olmuş ellerim, tutunamıyorum
Sen olamazsın, kırılmış dudakların acıtıyor
Batıyor kalbime böyle gülüşün
Sen olamazsın, söyle bu kadar mıydı?
Ve sen ki, gölgesi yaz güneşi olan
Hüznün acı şerbet, mutluluğun cemre
Nasıl düşürdün bu ateşi içime?
Ve sen ki, bir yaşam pınarısın
Damla damla kelimelerin çölüme
Ve sen ki, öpüşün gecelerimin ateşi
Ama şimdi karanlık tüm şafaklar bana
Sensiz yollar gözlerimi kanatıyor
Ses olmayan nefeslerimde boğuluyorum
Ama şimdi ölüm geliyor hep aklıma
Kapatıyorum kapılarımı, kilitlemiyorum
Ama şimdi yüreğim karıncalanıyor, sen misin?
Sen misin bunların hepsi, nasıl olur?
Bunu bana nasıl yapabildin?
Ve ben seni nasıl kaybettim?
Sen misin çekip vuran beni bu gece?
Bu silahı sana ne zaman verdim?
Sen mi, inanamam sen olamazsın...