Cefalı insan olmuşuz
Şifalı yağmura muhtacız
Topraktan yeşermeyen
Kuru dallar bizim
Dünya alem kalmış
Katillerin eline
Bu yollar çare değil
Akılda fikirde bizim
Terk diyarmı edelim
Yalan dünya için
Şu karlı dağın
Eriyen karları bizim
Sonu yok dünya işin
Hep kuluz kavga niçin
Bir sofrada bağdaşız
Ak gönüller bizim
Sonuçta bir hiçiz
Elbet birgün göçeceğiğz
Bir yudum mutluluğun
Yeşeren dalları bizim
