Şiir Defteri

Bir Selvi Gölgesi

Ruhumu bu çarmıha kendi elimle gerdim: Bir nebi ızdırabı kaynıyor her yerimde. Ölüm, siyah bir tütsü aykıyor gözlerimde; Ağladığım her nefesi son nefes gibi verdim! Neşeler,ihtiraslar,arzular,artık gidin: Kahkahalar içimde kaynayan birer zakkum Işıklar, gozlerime serpilen bir avuç kum! Bir selvinin gölgesi :Son cenneti ümidin... Bir selvinin gölgesi: Kırk yılın son emeli, Son hıçkırık bu selvi gölgesinde dinecek; Son damla yaş bu selvi gölgesine sinecek Alnımı okşayınca ölümün anne eli Yusuf Ziya Ortaç
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir