Şiir Defteri

Eşik

Bir yaz günüydü bırakmıştım arkamda Yürüyordum sokaklar tozdu, yapılar Boz bulanık bir su gibi akıyordu Bir kadın çamaşırını asıyordu Penceresinde yitirilmiş anılar Burnumda çürümüş yemiş kokuları Sokaklar yeniden yeniden sokaklar Yer bitirir en güzel aydınlıkları Geceyle gündüzün kavşak noktasında Havada kanat vuran bir kuştu, çirkin Ve şaşkın baktım birdenbire karşımda Olağanüstü eşiği güzelliğin. Sabahattin Kudret Aksal
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir