Şiir Defteri

Dağılan Gül

Ne söylersen söyle bu aşk ikimizindi İkimizindi bir zamanlar aynı gökyüzü Bir samanın tutuşması gibi olan şey Biraz erzurumdu biraz rize biraz mardin Geniş, dingin, sürekli bir yurt gibi Ne söylersen söyle rüzgardır duyan Düşleri çağıran iri siyah gözleriyle Ve yanıbaşımızda mutlu kalan ne var ki Belki bir kuş akşamın ölü ağzındaki Sadece güldür dağılmış ayaklanmaya Ne söylersen söyle ruhum bağırıyor Acı içinde bağırıyor giden her şeye Uzak kapıların ses verip çağırmadığı Mutsuzluk değil mi biraz da şarkıdır Üzgün, kırık, iri bir gül gibi kanayan Ne söylersen söyle bir gün yiteceğiz Çam seli halinde kalabalık bir orman Alıp götürecek bizi kuytu ölümlere Yaşamanın anlamını sorsam da söyleme Konuştukça bir gemi açılıyor kıyıdan. BEHÇET AYSAN
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir