Şiir Defteri

(...)

Yazan: umit19s
30.10.2014 / 23:24
1015 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Yeni doğan günün ilk ışıkları,dünden kalma son sokak lambaları sönmeye başlamış ve çoktan tüm yıldızlar saklanmış. Birtek ay,güneşle rekabet edercesine,varlığıni vurguloyor o narin ışığıyla. Gökyüzü buluttan yoksun öyleki güneş özğürce her yerine süzülüyor,o hafif esen rüzgar gibi. Tek o esinti olmustu, bütün gece, dinleyenin duyduğu. Şimdiyse ,yanıbaşından geçen,iş yolundaki arabalar bozuyor o eşsiz melodisini rüzgarın,tabi onun adımlarıda... Çenesi boynuna yapışmış,omuzları arasında boynu yok olmuş ,iki eli cebinde,yavaş ve bir o kadarda düşünceli bir şekilde yürüyor... yürüyor... ve yürüyor,uzun zamandır tek yaptığı şey bu,hayatını yaktığından beri yaptığı tek şey,çünki yürürken hafızasına daha iyi karşı koyuyor,bırazda olsa kederini dindiriyordu,zaten evinede gitmek istemiyordu böyle her koşesi küflenmiş mutluluk kokarken,her koşesinde güldüğü bir ânın anısı varken;birde evinin önündeki kasetçi,husumetimi vardır nedir, her evinin yolunu tuttuğunda zalimce Müslüm babaya pismanlığı anlattırıyordu,son pişmanlığı.Kızgındı,üzgün,pişmandı. Gidemezdi,duramazdı orda boğuluyordu. Not. Devami gelirmi acep...=)
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir