Aslında hepimiz hayat karşısında biraz zalim değilmiyiz.
Sonralardan kalma hayatlarla kendimizi avutmaktan alı koyamazken
Bir başkaları kendi öz güvenimizi yıkıp yaşadığımız zindanları bize tattırırken
bir aşka ulaşmak yerinde dursun aşka bile inancımız kalmamışken
kendiliğinden geliirken bir şeyler haberimiz bile olmadan güneş mi suçlu
Yoksa lmak istemeyen zaman mı bir kendini yargıla çelik kelepçeler içinde sonra bilinmezliğin içinde kaybolan kendini
Şiirlerin donuk hayat bir zindan zaman bir oyun oynamaını bilene
kim bilir belki de bir gün çıkar gelir beklenen duygular sonra yaşamak denen oyun oynanmaya başlar bi yerlerden
Şeytanın çukur zamanlrı
Kenetlenmiş gönüllerin kırılamayan zincirler kendi gibi zalim yetişmiş müleci kaderine isyan eder gibi yalanlardan açılmış kendirle kenevirle kendini aşmış insanların dünyası
NE ZALİM OLMUŞ DEĞİL Mİ?