az önce elime gençlik fotoğraflarımdan biri geldi.vay be dedim bu benmişim .oysa senden sonralarımda ki kendime bakıyorum da ne garip...bana gözlerindeki kanlanmalar artmış yüzünde kırışıklar çoğalmış diyorlar.doğru.bilmiyorlarki uykularımdaki düzensizliği .ölenle ölünmezmiş ölenin yası 40 günmüş diyorlar.yahu daha ben senin için buğün ölümünün birinci ikinci onuncugünü diyemedimki .ben daha birinci günü kabullenmemişim ki 40 olsun 52 olsun.eskiler aklıma geliyorda hep bakımlı hep güzeldin bende.yüzündeki kanlar bile bir insana bukadar mı yakışırdı ki.bir yerlerde okumuştum mezar taşlarını okumak insanı unutkan yapar diye.ben bütün mezar taşlarını da okudum ama olmadı.belkide ben seni unutmak istemiyorumdur .hayatıma yeni yön vermeliymişim yeni insanlar tanımalıymışım.belkide benim gözüm gerçekten tedaviye ihtiyacı var çünkü kimseleri sen kadar güzel sen kadar tatlı bulamıyorum ki.sana da kızgınım aslında .ya bana bugüzel günleri yaşatmasaydın yada gitmeyeydin.ama yüreğimdeki sela sesleri elbet birgün benim adıma da okunacak ve işte bayram o zamandır benim için .işte o zaman hesabını soracagım sana .her zaman benimleydin de şimdi neden benden önce gittin diye soracağım .birazda gururlandıracağım seni.çünkü senden sonram olmadı.gözümle bile aldatmadım seni diye gögsümü kabartıp çıkacağım karşına.ve işte o zamandır sevmenin adına sana özlemlerim bitecek.mahşerde kırk huri diyorlarya ben seni ALLAHIMDAN kırk kere kırkbinkere tek hurimdir diye dileyeceğim.seni seviyordum hala seviyorum bütün dili geçmiş ve benim geniş zamanlarda seveceğim seni.sevgimle kal.ve sevgimle bekle beni
